Cocaniga goes USA again!

Het is weer prachtig weer als we wakker worden. De voorspellingen waren dat het bewolkt zou worden, dus dit is maar weer mooi meegenomen. We ontbijten even lekker in de zon voor we rustig aan alles weer oppakken. Het is vandaag onze laatste volle dag met de camper, dus we gaan er nog even van genieten! We rijden weer helemaal langs de kust naar San Francisco en dat is een rit van een kleine 200 kilometer. Het landschap wordt steeds saaier, alhoewel we zo af en toe toch weer een paar mooie stranden tegenkomen. Er ligt wel veel wrakhout op de stranden hier. We stoppen even bij een vuurtoren. Het is inmiddels trouwens zwaarbewolkt, maar we voelen wel dat de zon zijn best doet om de wolken te verdrijven. Als we in Half Moon Bay aankomen, is het nog steeds bewolkt, maar het wordt wel minder. De camping die we op het ook hebben, heeft gelukkig ook genoeg plaats. We zitten vlakbij het strand. We gaan eerst maar even beginnen met inpakken. Caroline draait nog even een laatste wasje met ondergoed en t-shirts. Om 16.00 uur houden we het inpakken even voor gezien en gaan naar het strandje. Het is er heerlijk. De zee is veel te koud om in te zwemmen en de golven zijn ook behoorlijk hoog, maar zonnen gaat prima. Nikki en Gaston vermaken zich door elkaar helemaal in te graven. Om half 6 moeten we tot onze spijt toch echt weer terug naar de camper. Er is nog een heleboel te doen. Eerst maken we het inpakken af en daarna gaan we even hamburgers eten met sla en een maiskolfje. Na het eten maakt Caroline de douche, de koelkast, de wastafel en alle kastjes even schoon. Het toilet en de vloer zijn morgen aan de beurt. Nog even een kopje thee en dan voor de laatste keer slapen in ons camperbedje. Ondanks dat het bed niet echt lekker ligt (we voelen de veren in het matras), zullen we het de komende dagen nog wel missen denk ik!

Na een lekker frisse nacht (ong. 13 graden denk ik) is het stralend mooi weer als we wakker worden. Geen wolkje aan de lucht. Het is nog niet super warm (18 graden), maar dat mag de pret niet drukken. We verhuizen onze picknicktafel richting het straatje waar de zon nog net schijnt en ontbijten daar met weer zo’n lekker gebakken eitje van Chefkok Gaston (hij kan er maar geen genoeg van krijgen). Na het ontbijt maken we ons gereed voor een ritje langs de zee en een bezoekje aan het zeeaquarium. We rijden eerst naar Pebble Beach. Dit is een afgesloten villapark met een mooie rondweg van 17 mijl lang waarvoor we dan ook entreegeld moeten betalen. Het is wel schitterend. Er staan prachtige huizen en er zijn veel strandjes. Er zijn ook wel 8 golfterreinen. De ene wat groter dan de ander, maar op ieder terrein wordt wel gegolfd. Golfen is hier helemaal hot! Halverwege verlaten we de rondweg om een bezoekje te brengen aan het zeeaquarium in Monterey Bay. Het is er ontzettend druk! Het is zondag, dus er zijn ook veel Amerikaanse dagjesmensen. Het aquarium is wel heel mooi. We hebben er alle soorten vissen gezien behalve dolfijnen. Vooral alle kwallensoorten vinden we fascinerend. In Amerika noemen ze deze beestjes ‘jellies’. Er zijn ook een heleboel haaiensoorten. De zeeotters zijn ook erg leuk. In de zee bij het aquarium zien we ook weer een aantal zeehonden in het wild rondzwemmen. Als we alles gezien hebben, doen we even snel een paar boodschapjes en gaan we weer naar de camper.  We rijden dan de rest van de rondweg van Pebble Beach voor we weer naar Carmel terugrijden. In Carmel willen we ook nog even rondrijden. Het is inmiddels alweer half 6, maar het is ontzettend druk in het stadje. We rijden het stadje helemaal door voor we een geschikte parkeerplek vinden voor onze grote camper. Er zijn allemaal superchique winkeltjes. De winkelstraat is tegen de berg op gebouwd en loopt naar beneden toe naar het strand. Het is nog zo lekker weer, dat we daar natuurlijk ook even willen kijken. Het zonnetje schijnt, maar eigenlijk is het maar 19 graden. Toch is het ontzettend druk op het hele grote strand. Er zijn ook nog heel veel mensen in het water. Het begint net vloed te worden, dus op een gegeven moment moeten we rennen om niet nat te worden op de plek waar we even zijn gaan zitten. Het is er zo lekker, dat we wel anderhalf uur blijven zitten. Volgens paardenvriendin Ilse zouden er heel veel grondeekhoorntjes in de bosjes moeten zitten, maar die laten zich niet zien met zoveel mensen in de buurt. Om half 8 lopen we de straat weer omhoog naar de camper en rijden we naar de camping. In de supermarkt hebben we 2 heerlijk geroosterde kippen gekocht, dus die eten we met smaak op met wat sla en gekookte maiskolven erbij. Het is inmiddels 9 uur en nog maar 14 graden buiten, dus we drinken binnen nog even een kopje thee voor we voor de eennalaatste keer ons camperbed in duiken. Aan de ene kant hebben we heel veel zin in New York en daarna weer naar huis, maar aan de andere kant is dit wel een heerlijk leventje zo. We zijn al een beetje afscheid aan het nemen ervan, want overmorgen gaan we weer een nieuw avontuur tegemoet ………

De lucht is stralend blauw als we ’s ochtends op tijd opstaan. Na het ontbijt pakken we vlot alles in en om half 10 rijden we van het terrein af. Het is inmiddels toch al wel weer bewolkt. We pakken net als gisteren, zoveel mogelijk de kustweg. Het eerste stuk moeten we wel via de snelweg en het stuk tussen Pismo Beach en San Luis Obispo ook, maar dat zijn korte stukjes. Het is veel leuker om door alle dorpjes heen te rijden en langs de zee. Het eerste stuk rijden we door een akkerbouwgebied heen waar rode en witte kool geteeld wordt. Ook komen we langs een heleboel wijngaarden. Dit verbaast ons wel een beetje, want in de supermarkten is bijna geen wijn te vinden en als het er is, is het ontzettend duur. Later zijn het echte stranddorpjes met surfshopjes en auto’s met jetski’s en boten op de aanhanger. Bij de kust is de lucht weer helemaal blauw en schijnt de zon heerlijk en boven de bergen zien we de bewolking hangen. In Morro Bay rijden we naar de boulevard en kijken daar bij de vissersboten. Bij een van de vissersboten zijn ze bezig gevangen haaien op te takelen en te wegen. De visser heeft er een stuk of 6 gevangen en het zijn joekels! De kop en de vin zijn er al afgehaald. Er wordt veel gevaren met zeilbootjes en kano’s. Ook zien we hier en daar wat zeeleeuwen zwemmen of op een steiger liggen. Dat is voor ons natuurlijk een unicum! We drinken een kop thee en eten een broodje of een ijsje en gaan daarna weer terug naar de camper. We gaan gauw weer verder, want het is nog best een eind naar Carmel. Vanaf Buellton is het een reis van ongeveer 300 kilometer, maar doordat je lang niet overal goed door kunt rijden, doen we er de hele dag over. Vanaf San Simeon ongeveer rijden we langs hoge kliffen over enorme slingerweggetjes. Het is prachtig om van een enorme hoogte naar de zee te kijken. Zo af en toe komen we ook langs strandjes waar gezwommen en gesurft wordt. Het landschap is ook heel mooi om te zien; hoge bergen met veel groen. Het is wel een heel eind slingeren! De kinderen vinden het ook niet echt prettig, maar er zijn daar geen zijwegen om de slingerwegen te ontvluchten. Je moet dus wel door en dat zo’n 150 kilometer lang! Gelukkig geven de mooie uitzichten regelmatig afleiding. We zijn wel blij als we om een uur of 5 bij Carmel aankomen. De camping ligt helemaal ergens in de bush-bush, 7 kilometer van Carmel af en heel mooi beschut. De zon schijnt nog heerlijk, dus we gaan eerst nog even lekker in het zonnetje relaxen en bijkomen van de lange rit. Om een uur of 7 gaan we eten koken en eten. Daarna maakt Gaston nog even een vuurtje van wat papier dat we opgespaard hebben en drinken we met z’n allen buiten een kop thee tot het weer tijd is om op 1 oor te gaan.

Als we ’s ochtends wakker worden, is het weer zwaar bewolkt. We staan wel op tijd op, maar doen rustig aan met douchen en ontbijten. Na het ontbijt ruimen we de camper op, Cor leegt de vuil watertank  en Caroline werkt het weblog bij van de afgelopen dagen. Pa Dros is ook net online, dus we MSN-en een tijdje om weer even bij te praten. Wat een handig medium is dat toch! Om 11.15 uur rijden we eindelijk het terrein af. Het is behoorlijk druk op de snelweg in LA, maar we rijden verder zonder veel problemen de kustweg op. We zijn van plan om zoveel mogelijk dicht bij de kust te blijven en dus niet overal de snelweg te nemen. Het is een ontzettend leuke tocht zo langs de kust. Zo af en toe klimmen we behoorlijk een berg op, maar we gaan er ook net zo snel weer helemaal af. In Oxnard lopen we wat vertraging op, doordat de oprit naar de snelweg afgesloten is en we een stuk terug moeten rijden. Iets voorbij Ventura stoppen we om een tijdje op het strand te gaan liggen en even in zee te gaan. We waren LA nog niet uit of het was alweer stralend mooi weer. De wind is wel aan de frisse kant, dus veel warmer dan 25 graden wordt het niet. Het waait gelukkig bijna niet. Om half 5 besluiten we weer verder te gaan. We hebben een tijdje in de grote campinggids zitten bladeren en zijn tot de conclusie gekomen dat we bij een grote camping in Buellton (iets voorbij Santa Barbara) waarschijnlijk de meeste kans maken op een plekje. Alle campings die we tot nu toe voorbij gereden zijn, waren vol en voor dit traject hadden we nog niks gereserveerd. In Buellton aangekomen, blijkt dat er inderdaad nog wel plaats is. Het is een enorme camping, maar best wel gezellig en we hebben een mooie plaats. Het zonnetje schijnt nog lekker, dus daar gaan we nog even van genieten. Als de zon weg is, gaat Caroline eten koken en Cor belt de camping in Carmel waar we morgen graag heen willen om te reserveren. Er is een zwembad, maar de kinderen hebben geen zin om te gaan zwemmen. Het is ook best wel fris als je niet in de zon bent. Na het eten zitten we nog een tijd lekker buiten (met de lange broek en een vest aan) voor we ons bed induiken.

Om een uur of 8 staan we op en gaan we douchen en ontbijten. Het is dichtbewolkt, maar de temperatuur ligt rond de 23graden, dus dat is prima. Om half 10 rijden we weg van de camping richting Universal Studio’s. Het is behoorlijk druk op de weg, maar het is net geen file dus het gaat redelijk vlot. Bij het park is het nog niet zo heel erg druk gelukkig. We lopen door een gebied met allemaal souvenirwinkeltjes en restaurantjes naar de ingang van het park. Als we binnen zijn, lopen we meteen door naar ‘Waterworld’, een spectaculaire show met jetski’s, boten, een vliegtuig wat ineens landt op het water en veel vuurwerk en explosies. We hebben ‘front of line’-passen, waardoor we nergens in de rij hoeven te staan en bij shows de beste plaatsen hebben. Dit komt hier heel goed van pas, want op de gereserveerde plaatsen blijf je droog! De mensen op de voorste rijen worden echt drijfnat! Zo lopen we de hele dag allerlei shows en attracties af. De studiotour was bijvoorbeeld ook erg leuk. Hij duurt wel 3 kwartier en je wordt langs alle studio’s gereden. Op zich is dat niet zo heel bijzonder, maar zo af en toe gebeurden er voor ons heel onverwachte dingen, zoals jaws die ineens uit een vijver tevoorschijn springt en terwijl we een studio inrijden, komt ineens het plafond naar beneden met een auto en een helicopter met explosie-effecten. Ook de show met demonstraties van hoe special effects gedaan worden en geluidseffecten was erg leuk. ’s Avonds eten we even bij ‘Jurrassic Park’ waar je zowel pizza’s, hamburgers als Chinees kunt krijgen. Dat komt goed uit want de kinderen willen pizza en wij willen Chinees. Na het eten gaan Cor, Nikki en Gaston nog even in een waterattractie en daarna hebben we het wel gezien en lopen we rustig aaan het park uit. Nou ja, rustig aan; we lopen weer door het gebied met restaurantjes en souvenirswinkeltjes en het is er ontzettend druk. Wel gezellig! Om half 10 zijn we weer terug op de camping en rollen we doodop ons bed weer in.