Cocaniga goes USA again!

We zijn behoorlijk moe na 3 avonden tot 12 uur op de strip rongelopen te hebben, dus we doen toch nog maar even rustig aan vanochtend. Om 9 uur staan we op, douchen even (wat is het toch lekker om een goed werkende douche in de camper te hebben!) en gaan een broodje eten. Daarna ruimen we alles vlot op en verlaten om 10.30 uur de ‘betonplaat’ van Las Vegas. We hebben het er prima naar de zin gehad! Ik had gedacht dat het een hele drukke camping zou zijn, maar dat valt enorm mee. Wellicht komt dat doordat we meer last hebben van het lawaai van onze eigen airco dan van het lawaai van de stad.
Ons doel van vandaag is ‘Ruby’s Inn’ bij Bryce Canyon, ongeveer 400 kilometer ten noordoosten van Las Vegas. Het eerste stuk van ongeveer 250 km. is snelweg met aan weerszijden een woestijnachtig landschap en in de verte bergen. Het laatste stuk gaat door Zion (ook een nationaal park) en door de bergen en het landschap is daar  weer prachtig. Bij Mesquite, een dorpje 65 mijl van Las Vegas, doen we even een paar boodschapjes en vlak voor we afslaan naar Zion tanken we de tank weer even vol zodat we voorlopig weer vooruit kunnen. Terwijl Cor aan het tanken is, maakt Caroline even snel wat broodjes.
Zodra we Zion binnenrijden, zien we rode bergen; heel apart! Het is de hele dag al redelijk bewolkt (in Las Vegas was het ‘maar’ 39 graden), maar als we even uitstappen om foto’s te maken is het even zonnig en stijgt de temperatuur meteen naar 50 graden. Het is net een sauna. Na Zion is het nog ongeveer 90 kilometer en het is intussen al best wel laat in de middag. Waar we ook geen rekening mee gehouden hebben toen we bedachten dat we niet zo vroeg weg hoefden, is dat er een uur tijdverschil zit tussen Nevada en Utah! Het is dus ineens een uur later dan we dachten. Maar goed, we hebben ons huisje bij ons. De lucht wordt wel steeds donkerder en in de verte zien we steeds bliksemschichten. Als we bij Ruby’s Inn aankomen, begint het net te regenen. We zetten de camper op z’n plek en gaan meteen maar even eten maken, want het is inmiddels alweer half 8 plaatselijke tijd (voor ons gevoel dus nog maar half 7). Na ongeveer 20 minuten stopt de regen weer. Volgens ‘de meneer van de camping’ regent het hier eigenlijk altijd ’s middags wel even. ’s Ochtends is het mooi weer en ’s avonds ook. Het is wel behoorlijk fris, want deze temperaturen (rond 20 graden) zijn we niet meer gewend. Wat zullen we lekker slapen zonder het lawaai van de airco vanavond!
We hebben overigens hier een betere internetverbinding dan in Las Vegas, dus we konden nu op ons gemak eens al jullie reacties lezen. Ontzettend leuk om te zien hoeveel mensen aan ons denken en regelmatig bijhouden waar we zijn. Ga zo door! We missen jullie ook allemaal, maar blijven toch nog lekker even hier. We vermaken ons uitstekend!

Afgelopen weekend was het warmste ooit gemeten in Las Vegas! En wij maar denken dat het hier altijd zo warm is 🙂 Onze airco maakt overuren…

Vanochtend weer lekker uitgeslapen en daarna ontbeten. We hebben vrijdag croissants en broodjes in de supermarkt gekocht. Die leggen we dan even buiten en halen ze na 10 minuten weer op. Dan hebben we heerlijk warme croissant en een broodje. Daar heb je geen oven voor nodig!  Na het eten probeert Caroline weer het weblog bij te werken en zowaar lukt het nu redelijk. De verbinding is nog steeds erg traag, maar uiteindelijk gaat het wel. Zo is iedereen weer op de hoogte van ons wel en wee. De foto’s laten we maar even achterwege, want wellicht zorgen die er wel voor dat alles zo traag is. Daarna nog even de camper opruimen en schoonmaken. Nikki en Gaston gaan alvast zwemmen terwijl Cor en Caroline even de was in de wasmachine stoppen. Er staan hier lekker veel machines, dus alles kan er tegelijkertijd in. Terwijl de was draait gaan ook wij even zwemmen om af te koelen. Zonnen houden we niet veel langer vol dan 10 minuten, want dan koken we zowat. Aan het eind van de middag gaan we weer terug en luieren nog wat met een boek en Cor gaat nog even wat experimenteren met de foto’s voor het weblog. Daarna eten we een zelfgebakken hamburger voor we ons weer klaar maken voor de strip. Het is de hele middag langzamerhand steeds meer gaan bewolken en op internet hebben we al gezien dat er een onweerfront aankomt. Het waait ook behoorlijk hard. In Circus Circus koopt Cor een t-shirt met neonverlichting. Die wilde hij steeds al kopen, niet om aan te trekken maar voor aan de muur! Als we 20 minuten onderweg zijn, begint het heel erg te bliksemen. In een winkel vragen we of het hier wel eens regent. Ze zeggen dat ze eigenlijk nooit regen hebben, hooguit een paar druppels. Ze hebben wel vaak last van stofstormen. Als we buitenkomen voelen we een paar druppels. We zijn op weg naar het Venetian hotel, een hotel in Venetiaanse stijl. Het is behoorlijk rustiger op straat dan gisteren. Het Venetian hotel is prachtig van binnen. Er varen gondels door het hotel heen en er is een heel mooi plein nagebouwd. Het is net of de hemel blauw is, maar dat is het plafond. Als we buitenkomen, blijkt dat het hoost! In Las Vegas zijn al wat weerrecords gebroken deze week want het is sinds tijden niet zo warm geweest (tussen de 50 en 60 graden) en nu hebben we dus ook een oer-Hollandse regenbui te pakken. Bij de hoofdingang van het hotel wachten we de bui maar even af. Als het weer wat minder regent, gaan we na 20 minuten toch maar op pad. Na een tijdje wordt het weer helemaal droog. We komen rond half 12 weer bij de camper en zien dat het lekker is afgekoeld: het is 35 graden! We duiken lekker ons bedje in met de airco aan.

Omdat het gisteravond erg laat was, slapen we een beetje uit. Het is nog lekker koel in de camper dankzij de airco. Gaston schrijft: Als we wakker worden, zien we op de thermometer dat het in de zon 58 º C is! We gaan rustig ontbijten met een eitje met spek. Daarna gaat Caroline met de laptop naar de registratiecentrum omdat we in de camper heel slecht bereik hebben voor internet, Cor gaat met een onderhoudsman naar de stroomaansluiting kijken omdat de airco steeds uitvalt en Nikki en Gaston gaan naar het zwembad. Uiteindelijk komt Cor ook zwemmen en als laatste ook Caroline (internet doet het nog steeds niet goed, dus het is nog niet gelukt om het weblog van de afgelopen dagen bij te werken). We liggen tot ongeveer 16:00 in het zwembad. Daarna gaan we ons weer klaar maken voor de strip. Na alles gepakt te hebben (om 17:00 uur) gaan we door Circus Circus naar de Strip Shuttle halte. Met de shuttle gaan we naar het een na laatste hotel: Mandalay Bay. We willen naar Shark Reef maar daar aangekomen blijkt dat we behoorlijk veel entree moeten betalen en dat is het ons niet waard! Dus lopen we gewoon door. Daarna lopen we langs het Luxor hotel dat in de vorm van een piramide is gebouwd! Daarna lopen we langs een hotel in de vorm van een kasteel (Excalibur) en vervolgens langs hotel New York New York (hier gaat een achtbaan om en door het gebouw heen), Monte Carlo, Polo Towers en Alladin (dat is het paleis van Alladin). Bij Bellagio kijken we naar een fonteinshow. Bij hotel Paris Paris staat een namaak Eiffeltoren. Er zijn zoveel hotels, gewoon teveel om op te noemen! Ons doel is Treasure Island, want daar is een hele spectaculaire show met piraten. Daarna lopen we weer terug via Circus Circus naar de camper. Daar is het lekker koel dus we kunnen lekker slapen. We hebben al met al denk ik wel 10 kilometer gelopen, want zo lang is de strip.

Om half 8 staan we op en gaan een beetje vlot ontbijten, want we hebben een lange reis voor de boeg. Na het eten pakken we alles op een gaan op weg. De eerste paar uur verandert het landschap regelmatig van bergen met bomen, bergen zonder bomen, grote vlaktes met lage struikjes en in de verte bergen met sneeuw op de toppen. Naarmate we meer in de buurt van Death Valley (de woestijn) komen, wordt het landschap vlakker en de weg steeds rechter. Aan de temperatuur is het ook goed te merken. We hebben geen thermometer, dus we weten niet precies hoe warm het is, maar we denken dat het warmer is dan 40 º C. Ergens vlak na een klein mijnstadje stoppen we om 12.00 uur om een broodje te eten. We willen de benen wel even strekken en gaan dus maar in de hitte buiten op een kleed zitten, onder een boompje dat net voldoende schaduw geeft voor ons allemaal. Na een half uurtje gaan we weer verder. ’s Middags om een uur of 3 stoppen we in Beatty, ook een klein mijnwerkersstadje. We moeten even tanken en bij het tankstation is een winkel waarop staat ‘Nut & Candy Co.’. Er is ook een souvenirswinkeltje, waar we eerst even gaan kijken. Ze hebben er hele leuke dingetjes. Nikki koopt er een kadootje voor een van haar vriendinnen. De ‘Nut & Candy Co.’ is een enorme winkel met allemaal zakken snoep, chocola een noten. Ook hebben ze er vers gezette koffie en ijs. Cor die neemt 2 grote bekers koffie als opkikker en Caroline en de kinderen nemen een ijsje. Na zo’n lange reis vinden we dat we wel 2 bolletjes verdient hebben. Als de jongen achter de ijsbalie het eerste bolletje op het kleine ijsbekertje doet, zetten we allemaal grote ogen op; het bolletje ijs is 2 keer zo groot als het ijsbekertje zelf en er moet dus nog een bolletje op. Nadat de kinderen allebei dus 2 bolletjes hebben genomen, besluit Caroline (de grootste ijseter van de familie) dat 1 bol ook wel genoeg is. Als we afrekenen, merken we dat de ijscoman vergeten is het laatste ijsje te berekenen. We hebben dus 3 enorme ijsjes voor de prijs van 2. We smullen er lekker van. Als de ijsjes op zijn, rijden we weer verder. Na 2,5 uur rijden we rond 17.00 uur Las Vegas binnen. We zoeken eerst een grote supermarkt op om boodschappen te doen. Hier vinden we ook eindelijk de stoelen die we zochten, een thermometer en een theepot (nou ja, eigenlijk een koffiepot, maar theepotten kennen ze hier blijkbaar niet). Doordat de winkel zo enorm groot is, duurt het ruim een uur voor we alles gevonden hebben. Daarna rijden we weer verder richting de camping. Dankzij het navigatiesysteem kunnen we deze in 1 keer vinden. Het is behoorlijk druk bij het registratiekantoor, dus we moeten even geduld hebben. We kunnen wel redelijk veel invloed uitoefenen op waar we willen staan. Er zijn hier en daar wat kleine grasveldjes en daar willen we wel een beetje in de buurt staan, alhoewel het te warm is om lang buiten te zitten, behalve dan bij het zwembad. Als de camper staat, de airco loeit, de thermometer geïnstalleerd (het was op een bepaald moment 58 º C in de zon!) en onze magen alweer beginnen te knorren, gaan we op zoek naar ‘The Strip’ waar alle hotel zijn. Deze loopt achter de camping langs. We gaan eerst maar naar Circus Circus, het hotel dat bij de camping hoort. Alleen hier is al zoveel te zien, dat we er 2 uur voor nodig hebben om een groot deel te bekijken. Er zijn winkeltjes, ontzettend veel restaurants en een grote hal met allemaal attracties voor kinderen zoals een achtbaan, racespelletjes, kraampjes waar je tijdelijke tattoo’s kunt laten zetten en nog veel meer. Natuurlijk zijn er ook honderden gokautomaten en speeltafels. Als we alles gezien hebben, gaan we eerst even eten. Onze eerste spare-ribsmaaltijd. Ze zijn heerlijk. De kinderen willen ook nog een ijsje toe want dat kunnen ze zelf helemaal samenstellen. Na het eten lopen we de strip op en kijken onze ogen uit naar alle neonverlichting en enorme hotels. Ook de auto’s die voorbij rijden zijn regelmatig het bekijken waard. We hebben nog nooit zoveel verlengde limousines en Hummers voorbij zien komen! Om 12.30 uur lopen we vermoeid weer terug naar de camper en duiken ons bed in. De airco laten we aan staan, want anders wordt het veel te warm. Het is buiten nog bijna 40 º C!