Cocaniga goes USA again!

Vanochtend staan we vroeg op. We waren toch al wakker want het is ineens heel hard gaan waaien waardoor de dakraampjes klepperen. We drinken alleen even snel een kopje thee en gaan om half 9 rijden. We gaan vandaag naar Monument Valley en dat is een reis van ruim 300 kilometer. De reis gaat behoorlijk vlot. We kunnen op de meeste stukken goed doorrijden. We staand weer versteld van de wisselende landschappen en soorten bergen die we onderweg tegenkomen! Om een uur of 10 eten we bij een picknickplaats even een broodje en rijden dan weer snel door. Om een uur of 1 komen we bij Natural Bridges National Park. Omdat we zo vroeg zijn, rijden we het park in om er rond te kijken. De Natural Bridges hebben zich gevormd in de White Canyons. We kunnen er een rondrit van 9 mijl maken en we besluiten dat te doen. Helaas hebben we niet de tijd (maar het is ook te warm) om op sommige plekken naar beneden naar de bridges te lopen. Van bovenaf zie je de bruggen bijna niet. Na bij 3 uitkijkplaatsen te zijn geweest, rijden we dus het park maar weer uit richting Monument Valley. Om ongeveer 15.00 uur komen we bij de camping aan. Caroline werkt even het weblog bij  en Cor leegt even de vuilwatertank en vult de watertank met vers water, want dat kon de afgelopen dagen niet. Daarna gaan we met z’n allen even zwemmen. Als we weer even lekker opgefrist zijn, pakken we de camper weer en rijden even naar het Visitor Center en een ranch waar we een paardrijtocht en jeepsafari kunnen reserveren voor morgen. Ook rijden we even langs een ‘Navajo Market’; allemaal houten hutjes waar indianen hun zelfgemaakte sieraden verkopen. Het is allemaal even mooi en je wordt er vreselijk hebberig van. uiteindelijk kopen we niks, maar het had niet veel gescheeld. Dan rijden we even naar de supermarkt om inkopen te doen. Gelukkig is deze supermarkt vrij groot en is er van alles wel te krijgen. Het is hier een stuk goedkoper dan in het gedeelte voor Las Vegas, maar sommige dingen zijn nog steeds heel duur. Na de boodschappen gaan we lekker uit eten in de Lodge. Die tip hebben we gisteren onderweg al gekregen toen we op een uitkijkpunt een stel Belgen ontmoetten. Het is inderdaad heerlijk eten en we kunnen zo vaak we willen langs een saladebar. Altijd lekker! We hebben ook een fantastisch uitzicht over Monument Valley. Om 20.45 uur zijn we klaar en het is buiten al pikkedonker! Dat gaat hier heel snel. De zon gaat rond deze tijd onder en dan is het eigenlijk ook meteen donker. We rijden weer terug naar de camping en drinken nog snel een kopje thee voor we ons bedje in duiken. We gaan morgenochtend al om 7.30 uur op safari: Nikki en Caroline met de paarden en Cor en Gaston met een jeep!

Vroeg in de nacht worden we gewekt door bliksemflitsen, donderklappen en regendruppen. We doen snel de dakraampjes dicht. Het valt niet mee om weer snel in slaap te vallen want het is vreselijk warm in de camper. De camping heeft geen voorzieningen zoals electriciteit en wateraansluiting, dus we moeten het zonder airco doen. We zouden hem wel aan kunnen zetten, maar dat kan alleen met behulp van het aggregaat en dat maakt heel veel lawaai, dus dat doen we niet. De volgende ochtend slapen we een beetje uit en gaan daarna ontbijten met weer zo’n lekker gebakken eitje van chefkok Gaston. Daarna rijden we met de camper het park door. Er is maar 1 weg, die aan het eind gewoon ophoudt. Dit park is weer heel anders dan alle andere parken. Het blijft indrukwekkend, maar vandaag zijn we niet zo heel erg in ’the mood’ voor wandelen en rondkijken. We zijn allemaal wat duf en rijden daarom als we aan het eind van de weg gekomen zijn, weer terug naar de camping. We gaan lekker liggen in het gras, boekje lezen en luieren. Gaston en Nikki  gaan nog even naar de Fremont rivier en lopen er een stuk doorheen. Later op de middag gaat Cor ook nog even met Gaston. Ze bouwen en dam en gaan even lekker in de stroming liggen om af te koelen. Wat heel leuk is van deze camping, is dat er veel dieren los rondlopen. Er lopen een soort kipjes en heel veel herten, die ook heel dichtbij durven te komen. Het park bestaat verder uit enorme rode rotsen, maar de camping is heel groen en heeft veel bomen en gras. Ook op de camping staan fruitbomen, maar het fruit is nog niet rijp om te plukken. Aan het eind van de middag maakt Caroline macaroni. Na een kopje thee ruimen we alles op en gaan we weer naar ons erg warme bedje.

Gaston schrijft: We moeten vroeg opstaan omdat we weer een flinke reis voor de boeg. Eerst even douchen, aankleden en ontbijten. We vertrekken om 8.30 uur naar Fruita (camping in Capitol Reef). De reis voelt vrij lang doordat we veel door de bergen rijden, slingerweggetjes dus maar ook wel stukken rechte weg! Nikki heeft het pilletje tegen wagenziekte vergeten en is dus misselijk waardoor we wat vaker moeten stoppen. Uiteindelijk komen we rond een uur of 12 in Torrey aan, vlakbij Capitol Reef. We lunchen in een Subway. Daar hebben ze hele grote broodjes waarbij je zelf mag kiezen wat je erop wilt! Nikki en Gaston nemen een broodje kip en bacon, Cor een wrap met kip en bacon en Caroline een broodje tonijnsalade. Daarna doen we nog even wat boodschapjes en rijden nog een klein eindje naar Fruita naar de camping. Daar zijn weer rode rotsen. Op de camping aangekomen, kiezen we een mooi plekje uit. Ondertussen is het een uur of twee. Nadat we heel erg uitgerust zijn, gaan Gaston, Cor en Caroline naar het visitor’s center. Dus Nikki blijft achter. Onder het lopen komen we bij een boomgaard waar je fruit mag plukken, dus we plukken wat appeltjes. De boomgaard is al aardig leeggeplukt. Er zouden ook nog kersen en abrikozen moeten zijn, maar helaas. Daarna lopen we een heel eind door en het is heel heet. Als we bij het visitor’s center zijn, drinken   we gelijk wat. Er was wel een grote teleurstelleng: het visitor’s center was net tien minuten dicht! Dus we moeten het hele eind weer teruglopen. Als we aankomen zit Nikki nog steeds te lezen. We gaan alles klaarmaken voor de barbecue. Als we gegeten hebben, zitten onze buiken goed vol. Nog even lezen tot het donker wordt en dan gaan we slapen.

Als we wakker worden, schijnt het zonnetje al lekker.  We ontbijten vlot en maken ons klaar om alsnog de wandeltocht te maken die we gisteren hadden willen doen. het weer ziet er goed uit. Het is een hele mooie wandeltocht. Het begint heel steil, zigzaggend  naar beneden een kloof in. Daarna lopen we een heel stuk redelijk vlak in de canyon waar ook redelijk wat bomen staan. Het laatste stuk is weer omhoog en dat valt niet mee. De lucht is heel ijl door de grote hoogte waarop we zijn, dus we zijn snel benauwd want het is hier ook heel warm zo in de zon. Zo af en toe stoppen we dus even om uit te blazen en te genieten van het mooie uitzicht. Bryce Canyon is echt heel apart! Na ongeveer 2,5 uur flink doorstappen, zijn we weer bovenop de canyon en lopen we terug naar de camper. Het lijkt erop dat het weer gaat onweren en regenen, maar vooralsnog is het mooi weer, dus we zetten de stoeltjes buiten en gaan er even lekker voor zitten met een lekker ijsje uit onze eigen vriezer. Na een tijdje relaxt en gegeten te hebben, rijden we weer terug naar de camping. We doen nog snel even wat boodschappen bij de lodge en kijken even bij het winkeltje aan de overkant met stenen en mineralen. Daarna rijden we terug naar ons campingplaatsje. Het regent nog steeds niet. Zo af en toe horen we het in de verte wel donderen, maar het blijft ver weg. ’s Avonds eten we nasi  a la Cor en drinken weer thee bij een kampvuurtje. Vlak voor het eten hebben we nog even een praatje gemaakt met een Nederlands gezin dat we steeds weer tegenkomen. Ze zaten in San Francisco in hetzelfde hotel en gingen ook naar Road Bear. In Las Vegas zagen we ze weer en nu dus ook. Leuk om alle verhalen van elkaar te horen. Als het donker is, duiken we lekker ons bedje in.

Vanochtend worden we om een uur of 7 gewekt door behoorlijke onweersklappen en vlak daarna een regenbui. Twee uur later is het weer helemaal opgeklaard en schijnt het zonnetje en wordt het lekker warm in de camper. We gaan dus douchen en aankleden en lekker ontbijten. Onze kok Gaston verzorgt wederom een omeletje met bacon. Hij wordt er al een expert in! Het temperatuurtje is zo lekker (ongeveer 24 graden) dat we het ontbijt zo lang mogelijk rekken. Daarna wassen we even snel af en maken de camper gereed om te vertrekken richting de canyon. Om een uur of 11 rijden we weg en 5 minuten later zijn we op Sunset Point. Je hebt hier een geweldig uitzicht over Bryce Canyon, allemaal rode rotsen die als het ware uit de grond steken. Het is net een heel grof maanlandschap. Van hieruit zijn we van plan een wandeltocht van ongeveer 3 kilometer te maken (dit voelt waarschijnlijk als 10 kilometer want je moet eerst heel steil naar beneden en daarna weer heel steil naar boven). Als we echter nog maar een uurtje onderweg zijn (we zijn nog niet heel ver van de camper af, want we zijn eerst een doodlopende kloof ingelopen en weer naar boven: hijg, hijg), als het begint te donderen en de lucht helemaal zwart wordt. We besluiten om toch maar weer omhoog te klimmen en naar de camper terug te gaan, want er wordt heel erg gewaarschuwd voor gevaarlijke situaties bij onweer. Als we er bijna zijn, begint het ook te regenen, dus het was een juiste beslissing alhoewel we natuurlijk liever de tocht afgemaakt hadden. We blijven eerst een tijdje in de camper zitten om af te wachten hoe lang de bui duurt, maar het blijft maar regenen; dan weer hard en dan weer zacht. We besluiten om dan maar met de camper de hele canyon door te rijden. We stoppen bij bijna ieder uitzichtpunt (waar het gelukkig steeds redelijk droog is) om foto’s en video te maken. Het is echt heel spectaculair zo ver als we kunnen kijken. We zitten dan ook steeds tussen de 2000 en 3000 meter hoogte! Dat merken we ook aan de temperatuur, want zojuist in de zon was het denk ik 25 graden, maar tijdens de regen nog maar 16 graden. Op het eindpunt van de weg door de canyon blijven we vrij lang staan. Tussen de buien door kijken we over de canyon uit en als het regent relaxen we in de camper met een boekje en een kopje thee. Om ongeveer  17.00 uur rijden we weer terug naar de camping, gaan we eten koken en afwassen en drinken daarna nog een kopje thee bij een kampvuurtje. Het weer is inmiddels weer wat opgeklaard. Tijdens het eten zitten we zelfs in een laagstaand zonnetje bij 21 graden. Morgen gaan we iets vroeger weg in de hoop dat we toch nog de wandeltocht kunnen maken voor het weer gaat regenen!